Po przebywaniu w zimnych rejonach Skandynawii, powróciłam do innego lubianego przeze mnie obszaru „czytelniczego”, a mianowicie – Hiszpanii. I to powróciłam w stylu co najmniej mocno zaakcentowanym gdyż „Kredożercy” Oscara Aibara to książka smakowita, warta zauważenia i wyróżniająca się nawet na tle tamtejszej prozy.
Ana jest na pozór normalną, trzydziestoparoletnią dziewczyną. Na pozór, bo ma dość nietypowy nałóg: uwielbia zjadać kredę*. Nie wiedzą o tym ani jej rodzice, ani współpracownik, ani była miłość do której Ana ciągle wdycha. Po jakimś czasie niespodziewanie natyka się na trop ludzi, którzy mają to samo hobby (a może raczej: ten sam przymus), co ona. Co więcej: tworzą oni już Stowarzyszenie. Od tej pory nudne i zwyczajne życie Any zaczyna toczyć się niespotykanym wręcz torem…
Aibar stworzył książkę niesamowicie przewrotną. Śmiejemy się z perypetii głównej bohaterki (dawny idol z dzieciństwa też wżera kredę!), by za chwilę szczerze jej współczuć (mężczyzna, z którym spotkanie Ana zniesie raczej ciężko). Bieg zdarzeń i absurdalnie pokręcony humor sprawiają, że trudno o tej książce zapomnieć. Nie jest to zresztą typowa pozycja hiszpańska/iberoamerykańska – brak tu zbędnego patosu, rozczuleń, złotych myśli, jest za to jakieś nieuchwytne podobieństwo do opowiadań Kereta. No dobra, przynajmniej ja takie miałam. Z drugiej strony madrycki upał odrysowany został znakomicie i pomimo, że nic nie jest podane na tacy, łatwo domyśleć się, że pomimo mnóstwa szalonych przygód, samotność Anie doskwiera dość potężnie. To coś, co sprawia, że powieść Aibara nie jest li-i-jedynie radosnym czytadłem, ale i zmusza do zastanowienia, jakimi ludźmi my się otaczamy i czy aby na pewno nie wychodzi nam to na złe.
MUST READ, szczególnie dla osób, które nie przepadają za literaturą hiszpańskojęzyczną – żeby przekonali się, że Mendoza nie jest jedynym pisarzem, którzy tworzy nie do-końca-poważne książki w tym języku.
*Dla zainteresowanych: nawyk Any nie jest taki znów wymyślony przez Aibara -http://pl.wikipedia.org/wiki/Pica.
Oscar Aibar, Kredożercy, Wydawnictwo MUZA S.A., 2007, tłumaczenie: Tomasz Pindel
mampsychonapunkcieksiazek.wordpress.com 